Het eerste jaar op de middelbare school is soms aardig lastig. Met regelmaat vraagt school meer dan een beetje extra aandacht. Het is geen leien dakje.
In september was het zover. Onze zoon stapte op zijn fiets en reed voor het eerst naar de middelbare school. Als mama had ik daar meer moeite mee dan hijzelf. Natuurlijk kijk ik aan het einde van mijn werkdag geen twintig keer meer op mijn smartphone, of hij een berichtje gestuurd heeft dat hij thuis is. Maar als ik thuis de sleutel in het slot steek, en ik voel dat zijn huissleutel aan de andere kant zit, maakt mijn hart nog altijd een sprongetje van blijdschap: “gelukkig hij is weer thuis”.
Eén van de moeilijkste dingen bij de overgang naar de middelbare school was voor hem de enorme hoeveelheid huiswerk en hoe hij dit vooral overzichtelijke kon aanpakken. Met andere woorden: plannen. Was onze zoon de eerste weken – maanden – er vooral van overtuigd dat hij alles zelf kon, snapt hij nu dat hulp bij het plannen van al dat huiswerk eigenlijk wel noodzakelijk is.
Dagelijks kijken hij en ik samen wat hij genoteerd heeft in zijn agenda. Hij schrijft dit op een groot planningsoverzicht. Ik vraag hem in te schatten hoeveel tijd hij nodig heeft om bepaalde stof te leren en hoe vaak hij iets moet herhalen om gereed te zijn voor een toets.
Niet alleen het samen plannen is vast onderdeel van de dag. Elke dag Frans leren en schrijven. Elk weekend herhalen vader en zoon wiskunde. Toetsen van biologie, aardrijkskunde of geschiedenis? Eventjes overhoren!
Laatste zei iemand: “Moeders hoeven eigenlijk helemaal geen ouderschapsverlof wanneer de kinderen klein zijn. Ouderschapsverlof zouden moeders pas moeten opnemen wanneer kinderen naar de middelbare school gaan”. Ik kan deze opmerking nu wel plaatsen!
17 februari 2016 bij 08:09
De overgang naar de middelbare school is zwaar. De kinderen worden overladen met massa’s opdrachten en leerstof. Niet te onderschatten wat zo’n kind plots allemaal moet aankunnen. Het zal beteren, eens hij het plannen en structureren onder de knie heeft. Maar toezicht vanaf de zijlijn en ‘er zijn’ is zo belangrijk op deze leeftijd. Het vraagt inderdaad veel van de ouders. Ik heb het ook meegemaakt, met een dochter die zich helemaal niet kon concentreren. De opvoeding heb ik als het zwaarst en meest intensief ervaren tussen pakweg haar 12de en 16de.Het was écht zwoegen. Met veel strubbelingen. Maar we zijn er door geraakt. In ieder geval zijn jullie betrokken en zorgzame ouders. Dat voel ik uit jouw schrijven. Daar maakt mijn hart een sprongetje van. Ik zie zo vaak het tegenovergestelde in mijn klassen. En dan zijn die kwetsbare pubers hopeloos verloren. Je verdient een dikke pluim Marion! Jullie zoon boft met zo’n moeder en vader.
LikeGeliked door 1 persoon
17 februari 2016 bij 08:48
Grappig, zo deden we dat vroeger ook thuis en tegenwoordig maak ik nog steeds gebruik van plan-lijstjes 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
17 februari 2016 bij 09:17
Ja die overgang… Is echt wel pittig…
LikeGeliked door 1 persoon
17 februari 2016 bij 10:51
Fijn Margo, dat jullie Stijn kunnen helpen. Dat is niet elke ouder gegeven. En ik ken ook ouders, die het gewoon niet doen. Een half uur geleden belde Maryse, of we even naar een stuk van haar wilden kijken. Moet morgen ingeleverd worden. Op de universiteit. En dat doe je dan weer.
LikeGeliked door 1 persoon
17 februari 2016 bij 11:24
Komende september is mijn dochter aan de beurt. Ben heel benieuwd hoe het zal gaan. Voor haar natuurlijk, maar ook voor haar moeder en voor mij 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
18 februari 2016 bij 19:25
Het hoort erbij hè, tot ze je in kennis voorbijstreven 😉
LikeGeliked door 1 persoon
18 februari 2016 bij 20:45
Is hier ook van hetzelfde laken een pak. Eerst onze dochter door het ergste heen geholpen en nu staan we elke dag opnieuw met heel veel liefde klaar voor onze kleinzoon.
LikeGeliked door 1 persoon
19 februari 2016 bij 09:28
wij, Robert en ik, vinden het als vanzelfsprekend, dat je dit voor je kinderen doet.
In kennis gaan ze je wel voorbij, maar op spelling en zinsconstructie kun je dan ook helpen.
LikeGeliked door 1 persoon