Ook al zegt mijn onderbuik dat het goed komt met mama, vrijdag – zittend in de wachtruimte van het Universitair Ziekenhuis in Gent – kreeg ik het opeens toch wel een beetje benauwd. Wat nou als de arts zegt dat……
Bijna een half jaar zijn we nu verder. De eerste ziekenhuisopname van mama was eind september. Wat begon met een gevoel als door een vrachtwagen overreden te worden, is nu ondertussen veranderd in een gevoel van ‘het komt goed’.
De paden die bewandeld moeten worden, neemt mama krachtig. Ondertussen heeft ze zeven chemokuren, telkens met een duur van drie dagen, achter de rug. Afgelopen donderdag onderging ze onderzoeken en vrijdag hadden pa, ma en ik een gesprek in het Universitair Ziekenhuis in Gent.
Leverscans van december en maart werden naast elkaar gelegd. Zelfs die van oktober werd er even bijgehaald. De arts wees aan op de beeld waarop we moeten letten, waar de verbeteringen te zien zijn. En ook de tumor in de dikke darm is licht geslonken, vertelde zij ons. Bloedwaardes werden bespoken en veel vragen beantwoordde mama. Ook de arts beantwoordde onze vragen.
Verder kijken dan ongeveer twee maanden kunnen we niet. Het plan voor nu is, dat mama iedere veertien dagen wederom een kuur krijgt. Aansluitend volgen nieuwe onderzoeken en wordt het volgende plan met ons besproken. Dit gaat door totdat de artsen tevreden zijn.
Mama is krachtig en positief! Mama heeft vertrouwen! Wij hebben vertrouwen! ♥
Beeldmateriaal in eigen beheer.
© Margo Hermans, maart 2016
23 maart 2016 bij 06:47
Heftig! Maar de hoop verliezen is geen optie. Fijn dat het wel langzaam beter gaat. Jouw mams is zeker een krachtige vrouw. Dikke knuffel en ik ben blij met het goede nieuws voor nu. 😘
LikeLiked by 1 persoon
28 maart 2016 bij 09:56
Dank je wel!
LikeLiked by 1 persoon
23 maart 2016 bij 06:52
Dat is ‘goed’ nieuws. Ik weet verder niet zoveel te zeggen maar weet wat jullie doormaken. Sterkte.
LikeLiked by 1 persoon
28 maart 2016 bij 09:56
Dank je wel!
LikeLike
23 maart 2016 bij 08:15
Dat vertrouwen moet je blijven vasthouden. Jullie geven elkaar kracht.
Aum Shanthi
LikeLiked by 1 persoon
28 maart 2016 bij 09:57
Dat vasthouden doen we zeker!
LikeLiked by 1 persoon
23 maart 2016 bij 08:28
Ik leef met jullie mee. Een intens zware periode, vooral emotioneel. De foto van de hand, de broek… die details ontroeren me…
LikeLiked by 1 persoon
28 maart 2016 bij 09:58
Ook emotioneel inderdaad erg zwaar. Dank je wel!
LikeLike
23 maart 2016 bij 08:32
Wat een hoopvol bericht, blij voor jullie. In gedachte verder duimend, dat over twee maanden het bericht nog beter is. X
LikeLiked by 1 persoon
28 maart 2016 bij 09:58
Dank voor het duimen!
LikeLiked by 1 persoon
23 maart 2016 bij 08:56
Heel veel sterkte. Vertrouwen is het toverwoord!
LikeLiked by 1 persoon
28 maart 2016 bij 09:59
Dat toverwoord houden we vast!
LikeLiked by 1 persoon
23 maart 2016 bij 09:21
Een hoopvol bericht dat vertrouwen geeft. Veel sterkte, kracht en liefde toegewenst en dat over twee maanden weer positiviteit in je bericht zal zijn, Margo!
LikeLiked by 1 persoon
28 maart 2016 bij 10:00
Dank voor je fijne woorden, Ellie.
LikeLike
23 maart 2016 bij 10:32
Zolang zij maar alle vertrouwen heeft, dan ‘komt het wel goed’. Wat ben ik daar blij om dat zij zo krachtig is en positief! ❤
X
LikeLiked by 1 persoon
28 maart 2016 bij 10:00
Heel krachtig!
LikeLiked by 1 persoon
23 maart 2016 bij 10:37
Hoop verloren, alles verloren Margo!
Sterkte voor je mama en voor jou en iedereen eromheen! X
LikeLiked by 1 persoon
28 maart 2016 bij 10:00
Dank je wel!
LikeLiked by 1 persoon
23 maart 2016 bij 13:20
Margo, weer een mooi, maar emotioneel stuk geschreven. Belangrijk is vertrouwen hebben in de wil en het sterke lichaam van je moeder. En ze is vast in een heel goed ziekenhuis. Sterkte en toch een paar mooie zonnige Paasdagen gewenst.
LikeLiked by 1 persoon
28 maart 2016 bij 10:01
Dank je wel, tante Marleen! X
LikeLike
23 maart 2016 bij 20:51
Wat erg voor je mama 😦
Sterkte in deze zware periode voor jullie allemaal.
LikeLiked by 1 persoon
28 maart 2016 bij 10:01
Merci!
LikeLiked by 1 persoon
23 maart 2016 bij 22:24
I will pray for your mom and your family Margo to have strength and peace during this difficult time. xoxo
LikeLiked by 1 persoon
28 maart 2016 bij 10:03
Thank you for praying, Tiffany! X
LikeLike
24 maart 2016 bij 20:54
Kanker is een vies woord voor een ziekte die nog veel te gekend is. Artsen zoeken naar middelen om deze ziekte te bedwingen en ons mensen ervan te verlossen. Je mama word in een zeer goed ziekenhuis behandeld en ik stuur jullie allen een warme steunknuffel en wens jou en je familie toch nog enkele aangename paasdagen.
LikeLiked by 1 persoon
28 maart 2016 bij 10:06
Mama is voor deze regio inderdaad in het best mogelijke ziekenhuis, denken we. Dank je wel, Bomma!
LikeLike
24 maart 2016 bij 22:33
Heel veel sterkte
LikeLiked by 1 persoon
28 maart 2016 bij 10:06
Merci!
LikeLike
24 maart 2016 bij 22:44
Pfff. Heftig hoor. Tranen in mijn ogen bij het lezen. Denk weer terug aan anderhalve maand geleden, weekje ziekenhuis voor mijn vader… Gelukkig gaat het met jouw moeder veel beter! Ik denk aan jullie, bid voor jullie! Heel veel sterkte!
LikeLiked by 1 persoon
28 maart 2016 bij 10:23
Sterkte voor jouw papa ook! En dank je wel voor je wensen!
LikeLiked by 1 persoon
25 maart 2016 bij 20:17
Strekte Margot… 5 jaar geleden zaten we daar ook…
LikeLike
25 maart 2016 bij 20:34
Als je ergens goed geholpen kunt worden, dan is het daar wel!
LikeLike
26 maart 2016 bij 08:06
Inderdaad, nu gelukkig na 5 jaar genezen verklaard…Alhoewel dit volgens mij niks betekend…de angst blijft altijd.
LikeLiked by 1 persoon
26 maart 2016 bij 08:08
Angst blijft altijd en werpt toch enigszins een schaduw… Geniet van nu!
LikeLike
28 maart 2016 bij 10:46
Twee sterke vrouwen!
LikeLiked by 1 persoon
28 maart 2016 bij 11:02
Ik hoop het!
LikeLike