Hardlopen is mijn ding, dat is wel bekend. Dat ik de enige ben binnen ons gezin die aan hardlopen doet, is vast ook wel duidelijk. En toch ben ik vrijdag tijdens het hardlopen verslagen door een gezinslid. En daar ben ik maar wat trots op!
In het dorp waar ik woon, organiseren wij sinds 2014 d’Ossekoppenloop. In aanloop naar de wedstrijd die in september plaatsvindt, en in de maand nadien, houden we een reeks Coopertests. Vijf stuks. Vrijdag stond de eerste Coopertest op de agenda.
Mijn zoon had ergens in de herfst van 2015 een Coopertest gelopen tijdens de gymles op school. Apetrots kwam hij thuis! In 12 minuten hardlopen had hij meer afstand afgelegd als mij. En lol dat hij had! Natuurlijk begreep ik dat maar al te goed, en ik zei tegen hem “als je mij echt wilt verslaan, dan doe je mee met de Coopertest in ons dorp”. We schudden er de hand op.
Afspraak is afspraak en afgelopen vrijdagavond stond de Coopertest op de agenda. Met windkracht 5 vol op kop, wist ik sowieso zeker dat ik een stuk minder ver zou lopen als bij normale gemiddelde windkracht. Om half 9 verzamelden we en met 17 deelnemers liepen we gezamenlijk naar de startplek. Zoonlief bewoog zich verschrikkelijk lichtvoetig over het asfalt, dat had ik al gauw in de smiezen. ’s Avonds om 9 uur klonk het startsignaal en weg waren we.
We liepen aan de waterkant, vol in de wind, langs de dijk van de Westerschelde. Enkele tientallen meters bleef mijn zoon rustig achter mij lopen; naast hem zijn papa op de fiets. Daarna kwam hij naast me lopen, keek me aan, lachte en weg was hij. Steeds verder en verder van mij af. Ik had het zwaar met die wind vol tegen.
Het eindresultaat? Hij liep 400 meter meer als mij… En ik liep door de harde wind 300 meter minder als gewoonlijk. “Haha ik ben lekker beter als jou, mama”, zei hij. En daar ben ik natuurlijk maar wat trots op! ♥
Beeldmateriaal Karma Fotografie en in eigen beheer.
© Margo Hermans, mei 2016
18 mei 2016 bij 06:46
Mooi is dat. Ook de foto’s. Zo moeder zo zoon!
LikeLiked by 1 persoon
18 mei 2016 bij 07:43
Nog een talent in de familie. 😉😊
LikeLiked by 1 persoon
18 mei 2016 bij 07:55
Trots mag je zijn en zeker dat hij je heeft kunnen verslagen 🙂
Aum Shanthi
LikeLiked by 1 persoon
18 mei 2016 bij 08:04
vanuit Porto een felicitatie voor de sportieve familie. Stijn ga er mee door
LikeLiked by 1 persoon
18 mei 2016 bij 08:54
Natuurlijk ben je trots! 🙂
Volgens mij is zijn geheim die schitterende schoenen 😉
LikeLiked by 1 persoon
18 mei 2016 bij 09:42
Wat supergaaf, ik snap helemaal dat je trots bent op hem 😀
X
LikeLiked by 1 persoon
18 mei 2016 bij 12:14
Leuke foto’s! Wat super goed dat hij dat zo even flikt, een talentje:)
LikeLiked by 1 persoon
18 mei 2016 bij 16:05
Tegen lichtvoetigheid en gele sportschoenen is natuurlijk niet op te boksen. Mooi van hem!
LikeLiked by 1 persoon
18 mei 2016 bij 21:09
Stoer van hem!!
LikeLike
20 mei 2016 bij 08:42
Dat is ook leuk om op deze manier verslagen te worden!
LikeLiked by 1 persoon
20 mei 2016 bij 12:46
Prachtig toch?
Leuke foto’s!
LikeLiked by 1 persoon
22 mei 2016 bij 14:17
En terecht!! En die foto waarop je zijn jas dicht ritst (??) : zooooo lief!!! Moeder en zoon! *smelt*
LikeLiked by 1 persoon
23 mei 2016 bij 05:28
Jij toont je liefde voor je zoon, prachtig.
LikeLiked by 1 persoon