De reünie

In 1984 startte ik aan mijn middelbare school in Hulst. In 1988 deed ik eindexamen. Een aantal klas- en jaargenoten kwam ik daarna met enige regelmaat tegen. Maar ook een heleboel mensen verdwenen uit de regio of hadden simpelweg gewoon een andere vriendenkring of andere interesses. Hen zag ik nooit meer. Nu 30 jaar later is het tijd voor een reünie.

Een jaar of 15 geleden, misschien al wel langer, dacht ik: Een reünie van de MAVO, dat zou toch leuk zijn; waarom organiseert niemand dat? Wat jaren later dacht ik: Het zou echt leuk zijn om iedereen weer te zien; nee ik ga het niet regelen. En de laatste paar jaar dacht ik: Moet ik dan toch die reünie zelf regelen, zodat we elkaar eindelijk weer een keer zien?

Na al die tijd van denken dat een reünie echt leuk zou zijn, vond ik het een jaar geleden tijd om actie te nemen. Ik zocht een kompaan; gelukkig was ze ook enthousiast. Een paar weken later vertelde ze me, dat 2 andere jaargenoten hetzelfde idee hadden. Al gauw zaten we een avond bij elkaar en voordat we het wisten haalden we allerlei herinneringen en anekdotes op… O nee, we moesten vergaderen!

We prikten een datum in maart 2018. Want dit voorjaar is het 30 (!!) jaar geleden dat we examen deden op St. Joseph Mavo in Hulst (locatie Grote Markt). Een horecagelegenheid legden we vast, de fotograaf werd geregeld en een besloten Facebookpagina opgestart. Wat werkt social media goed! Binnen de kortste keren hadden we zo’n tweederde van onze jaargenoten gevonden en toegevoegd.

Via via, soms heel veel via’s, lukte het ons om iedereen te traceren. Met sommigen WhatsAppten we, met anderen belden we en de volgende reageerde gelijk op een e-mail. En wat bleek? Veel mensen reageerden enthousiast. Soms leek het wel alsof ze dachten: Hè hè, eindelijk is er iemand die de reünie organiseert!

Beeldmateriaal in eigen beheer.

© Margo Hermans, januari 2018