Last van zenuwen heb ik de laatste tijd niet zo vaak meer, wanneer ik deelneem aan een sportevenement. Maar zaterdag, voor de start van mijn eerste 1/8e triatlon, voelde ik me enorm zenuwachtig.
Goed slapen deed ik de nacht vooraf niet. En vroeg in de ochtend was ik al klaar wakker. Veel te vroeg stond ik op. Telkens weer probeerde ik me voor te stellen hoe de wedstrijd zou verlopen. Had ik alles klaar gelegd wat ik nodig zou hebben? Hoe leg ik mijn spullen het beste neer? En lukt me een snelle wissel? Iedere keer weer nam ik alles in mijn hoofd door. Uiteindelijk kwam ik tot de conclusie dat ik alles had.
Twee uur vooraf arriveerde ik bij de Atletiekvereniging in Terneuzen. Het was nog heerlijk rustig. Eerst haalde ik mijn startnummer op en kletste ik met andere deelnemers. Daarna liep ik samen met maatjes, met onze fiets aan de hand, op het gemakje naar de start van het parcours. Toen we de wisselzone van het evenement bereikten, merkte ik dat mijn zenuwen nog niet verdwenen waren.
Ik keek om me heen om te zien hoe andere deelnemers hun spullen neerlegden en vroeg aan mijn buren om tips. Gelukkig vertelden ze me veel; ik absorbeerde de informatie. De zon stond hoog aan de hemel en dat zorgde voor een heerlijke sfeer aan de start van de 1/8e triatlon. Ik zette de roze badmuts op mijn hoofd en ging in de rij staan.
Het zwemmen in de Otheense Kreek was het onderdeel waar ik tegenop zag; zo’n goeie zwemmer ben ik niet. Rond 1 uur lag ik, tussen de andere deelnemers, in het water en het startsignaal klonk. Ik startte in de achterhoede, want als langzame zwemmer heb ik niets te zoeken tussen de snelle zwemmers. Ondanks dat ik een cursus borstcrawl volgde, zwom ik tijdens de wedstrijd schoolslag. Ik dacht maar zo: ‘Beter een goede schoolslag, dan een slechte borstcrawl’. Na 13 minuten arriveerde ik bij de ladder en klom ik op de steiger. Ik was blij dat ik er was!
Ik rende de wisselzone in. Deed zo snel als mogelijk mijn wielerschoenen aan, greep mijn fiets en liep, kletsnat en met mijn fiets aan de hand, de zone uit. Ik keek snel nog even om me heen en zag dat ik niet de laatste was. Maar heel veel fietsen stonden er niet meer.
Buiten de wisselzone zwierde ik mijn been over de fiets, klikte mijn schoenen in de pedalen en begon ik te trappen. ‘Hard blijven trappen Margo’, dacht ik telkens. Ik probeerde mijn aandacht bij de wedstrijd te houden, zodat mijn tempo niet verminderde. Het lukte me om tijdens dit onderdeel een paar fietsers in te halen. Zo! Toch een paar plekjes opgeschoven. Na een afstand van 20 kilometer fietsen arriveerde ik in 42 minuten terug bij de wisselzone. Ik was verrast dat ik zo snel gefietst had!
Met de fiets aan mijn hand rende ik de wisselzone weer in. ‘Hoe moet die fiets daar ook alweer opgehangen worden? Ineens zag ik het. Ik trok gauw mijn fietsschoenen uit en loopschoenen aan. Sokken, ja dat vond ik ook nodig. In minder dan 2 minuten liep ik weg uit de zone.
Het eerste stukje van het parcours was onverhard; daarna volgde asfalt. De route ging tweeënhalve kilometer heen. En daarna weer terug. De zon gaf veel warmte en ik was blij dat er onderweg een waterpost stond. Ik vertraagde tot wandelpas en dronk flink. Ook op de terugweg deed ik dat. Het lukte me om mijn beoogde tempo aan te houden, haalde een enkele loper in en binnen een half uur was ik klaar.
Na 1 uur en 31 minuten riep de omroeper mijn naam en finishte ik. Met een grote glimlach nam ik de medaille in ontvangst. Wat had ik genoten zeg! Je raadt het zeker al? Deelnemen aan een 1/8e triatlon smaakt naar meer.
Beeldmateriaal Wies Menu, Dennis Cysouw, AV Scheldesport, Johnny Dooms en in eigen beheer.
© Margo Hermans, juni 2018
13 juni 2018 bij 08:18
Echt respect voor je en voor wat je gepresteerd hebt.
Aum Shanthi
LikeLiked by 1 persoon
15 juni 2018 bij 19:30
Dank je wel. Het was zo leuk!
LikeLiked by 1 persoon
13 juni 2018 bij 21:38
Stoer hoor en heel goed dat je dit allemaal voor elkaar krijgt!!
LikeLiked by 1 persoon
15 juni 2018 bij 19:30
Dank je wel! Ik doe het ook zo graag.
LikeLiked by 1 persoon
15 juni 2018 bij 22:11
Heel fijn! Ik heb van hardlopen ook altijd genoten!
LikeLiked by 1 persoon
14 juni 2018 bij 12:40
Super gedaan Margo! En je hebt ervan genoten: nog veel belangrijker! Ik ben aan het aftellen. Over 9 dagen weet ook ik hoe het voelt, een triatlon… bedankt voor het delen van je ervaring!
LikeLiked by 1 persoon
15 juni 2018 bij 19:30
Merci Hedwig! Ik ben reuze benieuwd naar jouw ervaring. Heel veel succes jij ook!
LikeLiked by 1 persoon
15 juni 2018 bij 13:14
Super gedaan, proficiat….volgende keer weer….
LikeLiked by 1 persoon
15 juni 2018 bij 19:29
Graag! Eens kijken waar zo’n volgende keer zou kunnen zijn.
LikeLike