Op de derde zondag is juni is het altijd vaderdag. Voor het eerst is het vaderdag, zonder dat moeder er is. Dat voelt een beetje vreemd.
Mama was lang ziek; papa droeg de zorg voor haar. Hoe verder in het ziekteproces, hoe intenser die zorg werd (In voor- en tegenspoed). Onze aandacht ging heel erg naar mama uit. Tijdens die maanden dat mama steeds zieker werd, en we wisten dat het einde naderde, leerde ze papa steeds meer klusjes te doen in en om het huis. Papa pakte steeds meer op.
Ondertussen is het ruim drie maanden geleden dat mama stierf. Ik zie dat papa niet bij de pakken neerzit. Ondanks het verdriet en de vele zakdoeken, gaat hij door. Voor het eerst in vijfenzeventig jaar woont hij alleen. Hij ontwikkelt een eigen ritme in de dingen die gedaan moeten worden. Doet hij de was, haalt de boodschappen in huis, kookt en ruimt op. Voor het poetswerk heeft hij gelukkig hulp.
Papa zijn hart ligt op de boerderij. Die taken doet hij nog steeds krachtig. Het assurantiewerk doet hij nog altijd graag. Hij fietst weer veel en vindt het leuk om onderweg een praatje te maken. Hij gaat naar z’n maten en legt dan graag een kaartje. En hij gaat weer naar de ‘clubjes’. Hij vindt het fijn om onder de mensen te zijn. Nu de zorg weggevallen is, heeft hij weer ruimte. Hij onderneemt het bekende, maar ontdekt ook het onbekende. Ik zie dat van dichtbij en ik kan alleen maar zeggen: “Papa, ik ben trots op jou!”. ♥
Beeldmateriaal via in eigen beheer.
20 juni 2018 bij 06:45
Ach, wat heb je dat ontroerend lief neergezet Margo, een ode aan je dappere vader!
LikeLiked by 1 persoon
20 juni 2018 bij 07:25
Wat mooi Margo.
LikeLiked by 1 persoon
20 juni 2018 bij 07:31
Dat is echt woorden uit je hart dat je leest.
Aum Shanthi
LikeLiked by 1 persoon
20 juni 2018 bij 09:28
Wat mooi en sterk dat hij niet bij de pakken blijft neerzitten…dat kon ik van mijn vader niet zeggen. Er zullen altijd van die speciale dagen zijn waarop het verdriet wat heviger kan toeslaan, ik stuur je een dikke knuffel!
LikeLiked by 1 persoon
20 juni 2018 bij 12:36
Mooi. Mijn moeder is nu enkele jaren weduwe en zij gaat gelukkig ook niet bij de pakken neerzitten. Nu nog een leuke vent voor haar voor haar laatste jaren…Wil ze zelf ook wel. Zou leuk zijn.
LikeLiked by 1 persoon
21 juni 2018 bij 09:02
Heel erg mooi geschreven. Ik heb gezien, dat het goed met hem gaat. Hij pakt het leven heel goed op. Al zullen er nog veel moeilijke momenten zijn. Als hij thuiskomt is het huis leeg. Terwijl je mama er altijd was. Sterkte nog steeds voor iedereen
LikeLiked by 1 persoon
23 juni 2018 bij 16:35
Zeker een vader om trots op te zijn! Maar ik las net in je vorige post, ook op jezelf: 1/8 triathlon, toe maar! Alsnog proficiat, XxX
LikeLiked by 1 persoon