Genieten van het moment; meer moet dat niet zijn.

Op het strand wurmde ik me in het duikpak. Ik voelde kriebels van spanning in mijn buik: Ging ik dit nu echt doen?

Niet volhouden? Komop zeg! De ritsen deden we tot aan onze neus dicht. Welterusten!

Maar 100 kilometer bij ons vandaan ligt de stad Leuven. Afgelopen weekend was ik er voor het eerst, maar wat mij betreft niet voor het laatst: I am Leuven it!

Het aanmeren met de kano bij een steiger was lastig. Nog lastiger het uit de kano op de kade klimmen. Waarom we zo moeilijk deden?

Daar stond ik dan op Schiermonnikoog. Ik was moe. Rennen was zwaar. Ik ging verder richting de zee en kreeg een brok in mijn keel.

In stilte keek ik vanuit de lucht naar beneden. Ik genoot.

Zeven zonnen aan de Ierse hemel, dat hadden we niet verwacht.

Nostalgie. Zo kun je het wel noemen, met de veerboot ‘naar de overkant’. 

Vaak is onze agenda voor het weekend best vol met afspraken, of gewoon met dingen die we graag willen doen. Heerlijk om dan in een weekend toch een keer ruimte te hebben voor iets spontaans.

Heerlijk om aan de Zeeuwse-Vlaamse kust met blote voeten over het strand te lopen!

Met over een week of vijf mijn eerste marathon in het vooruitzicht durf ik het skiën niet aan.

Beetje stoeien, wat rennen en natuurlijk lopen op de paalhoofden.

Een goede bodem om een hele dag te klussen.

21 heerlijke uren in Parijs.

Veel tijd om te kletsen hadden we niet. Daar stond onze schipper al op de deurmat.

Ik die niet van chocolade houd…

Volendam… ik was er nog nooit geweest. Daarom stippelde ik vooraf een route uit.

In 1998 proefde ik voor het eerst van de Thaise keuken. Heerlijk eten!