Rietpluimen zwiepten af en toe in mijn gezicht. Ik sprong op het vlot en we trokken onszelf voort naar de overkant.

“Houd je hoofd binnen boord”, zei de schipper.

Genieten van het moment; meer moet dat niet zijn.

Daar stond ik dan op Schiermonnikoog. Ik was moe. Rennen was zwaar. Ik ging verder richting de zee en kreeg een brok in mijn keel.