Rietpluimen zwiepten af en toe in mijn gezicht. Ik sprong op het vlot en we trokken onszelf voort naar de overkant.

Zij wilde wel bij mij blijven, want dan zou ze dit keer wat trager lopen. Ik wilde wel bij haar blijven; misschien liep ik dan net wat harder?

Ik klom naar boven en voelde een draai in mijn maag… Zou dit een vleugje hoogtevrees zijn?

Met kriebels in mijn buik verscheen ik zondagochtend aan de start.

De bladeren van de bomen zorgden voor schaduw en dat was heerlijk. Ik volgde het pad dat slingerde door de heuvels.

De laatste anderhalve kilometer werd mijn glimlach alleen maar groter en groter.

Aan het einde van de training stond er net geen 16 kilometer op de teller.

Daar stond ik dan op Schiermonnikoog. Ik was moe. Rennen was zwaar. Ik ging verder richting de zee en kreeg een brok in mijn keel.

De zon scheen, maar het was niet te warm. Buitendijks langs de Westerschelde stond de wind gunstig en was matig. Het stukje onverhard parcours lag er prima bij. En ik had goeie benen!

Bijna tegelijkertijd sprongen we uit het bakje en zwommen we naar de kade. Mijn loopmaat hield het bietennet strak, zodat ik eenvoudig naar boven kon klimmen. Tjonge, wat een leuk obstakel was dit!

Een paar dagen vooraf kreeg ik spanningskriebels wanneer ik aan het evenement dacht. Heb ik wel voldoende getraind? Lukken die hoogtemeters me wel?

Ik liep de zeedijk af en een vrijwilliger hoorde ik zeggen: “Welkom in de hel. Het duurt maar 100 meter”.

Ik voel de wind zachtjes langs mijn voeten gaan.

Uit de 600 aanmeldingen werden 50 vrouwen gekozen; ik was er één van. Ik was namelijk ingeloot in het Garmin Ladiesrun Team Rotterdam.

Niets te verliezen, geen tijdsdoel voor ogen, maar vooral genieten. Dat was het motto waarmee ik zondag vertrok.

Mijn sporthorloge gaf 13,38 kilometer aan. Ik was moe en mijn benen voelde zwaar, maar mijn lichaam had het goed gehouden. Nergens pijn!

Heerlijk om aan de Zeeuwse-Vlaamse kust met blote voeten over het strand te lopen!

Wat kun je doen, als iemand die je lief hebt, ziek is? Nou, best wel veel!

The body achieved what the mind believed!